تمایز و بررسی سلول ها ی دندریتیک مشتق از مونوسیت تحت تأثیر مایع رویی سلول ها ی اندوتلیال و عوامل بلوغ

مقدمه: سلول ها ی دندریتیک (dendritic cells یا dc) به طور مداوم از بافت های محیطی به مناطق حاوی لنفوسیت های t در غده های لنفاوی محیطی مهاجرت می کنند. بنابراین، dcهای فعال شده سلول ها ی تخصصی هستند که مدام اطلاعاتی را از بافت های محیطی به دست می آورند و آن را به غده های لنفاوی انتقال می دهند. این سلول ها در مسیر مهاجرت از خون به داخل بافت های محیطی و سپس به داخل غده های لنفاوی با سلول ها ی اندوتلیال و واسطه های محلول آن ها تماس پیدا می کنند. در این تحقیق، اثرات مایع رویی سلول ها ی اندوتلیال (ecm یا endothelial condition medium) بر روی شاخص های فنوتیپی و عملکردی سلول ها ی دندریتیک مشتق از مونوسیت مورد ارزیابی قرار گرفت. روش ها: سلول های دندریتیک نابالغ از کشت سلول ها ی مونوسیت در محیط کشت rpmi حاوی fcs (fetal calf serum)، il-4 (interlukin-4) و gm-csf (granulocyte-macrophage colony-stimulating factor) برای مدت 5 روز به دست آمد. سپس سلول های دندریتیک نابالغ همراه با عوامل بلوغ mcm (monocyte conditioned medium)، tnf-α (tumor necrotizing factor alpha) و poly i-c به مدت 48 ساعت، در محیط کشت rpmi و fcs 10 درصد کشت داده شد (گروه شاهد). مایع رویی سلول ها ی اندوتلیال در روزهای پنجم و در آغاز کشت (روز صفر) به گروه شاهد اضافه شد (تیمارها). بلوغ سلول ها ی دندریتیک برداشت شده در روز توسط دستگاه فلوسایتومتری، دستگاه بتاکانتر و توسط کیت elisa بررسی شد. یافته ها: سلول ها ی اندوتلیال از طریق واسطه های محلول با سلول ها ی دندریتیک مشتق از مونوسیت ارتباط برقرار کردند. این ارتباط باعث بلوغ سلول ها ی دندریتیک از طریق افزایش بیان cd83،cd80  و hla-dr و کاهش بیان cd14، کاهش فاگوسیتوز، اقزایش تولید سایتوکاین های تحریکی و تحریک لنفوسیت های t در مقایسه با عوامل بلوغ به تنهایی شد. نتیجه گیری: این داده ها نشان داد که سلول ها ی اندوتلیال ورید ناف که در مسیر مهاجرت سلول ها ی دندریتیک از بافت های محیطی به غده های لنفاوی قرار دارند می توانند به عنوان تنظیم کننده های بالقوه ی عملکرد و تمایز سلول ها ی دندریتیک به حساب آیند.